مشاوره سرطان از مثبت نگری یا فرار از رنج می گوید مسئله این است!

زمانه ای شده که در دنیای واقعی و مجازی (که البته دیگر آن هم واقعی است) تا چشم کار می کند دارد، مستقیم و غیرمستقیم، از آدمها خواسته می شود که فقط به چیزهای مثبت فکر کنند.

همینجا با صدای بلند اعلام می کنم که مخلص روانشناسی مثبت نگر هم هستم اما این فضای به اصطلاح مثبت نگرانه ای که دارد به بلای جان آدمها تبدیل می شود، جنین ناقص و نارس-تولد یافته روانشناسی مثبت نگر علمی است و اگرنه چه کسی می تواند بگوید که با امید، شادکامی و سایر مؤلفه های مثبت نگری مخالف است؟

قبل از پرداختن به مقاله ی مشاوره سرطان از مثبت نگری یا فرار از رنج نیاز است به اطلاع شما عزیزان برسانیم که خانه مهر در تمام زمینه های روانشناختی به صورت تیمی و تخصصی فعالیت می کند مثل :

زمینه های تخصص در خانه ی مهر گسترده است سعی کرده ایم تمام ابعاد مهم و اساسی روانشناسی را پوشش دهیم به طور مثال در زمینه ی مشاوره خانواده تلفنی ، مشاوره خیانت ، مشاوره طلاق ، مشاوره ازدواج تلفنی ، مشاوره کودک و نوجوان ، مشاوره اعتیاد ، مشاوره بیماری های خاص ، مشاوره اختلالات شخصیت و بالینی هر کدام به صورت جداگانه توسط بهترین متخصصین آماده ارائه خدمات می باشیم .

گزیده ای از سخنان خانم دکتر راحله فلاح مشاوره سرطان:

وقتی مثبت نگری بلای جان می شود!
وقتی به صفحات پربازدید روانشناسی در فضای مجازی نگاه می کنید، با مطالبی از این دست زیاد مواجه می شوید: «چگونه کودک شادی داشته باشید؟»، «با شکست خداحافظی کنید»، «تو از هر مشکلی قوی تری»، «راههای جذب سلامت و موفقیت» و غیره (این عناوین زاده تخیل بنده هستند و هر گونه تشابه آنها تصادفی است).

شاد بودن، شکست نخوردن، سالم، موفق و یا قوی بودن، هیچ کدام بد نیستند. مشکل از جایی شروع می شود که این قبیل محتواها و تلقی های ناقص جایگزین راهکارهای روانشناسی علمی می شوند

و نتیجه اش آن می شود که آدمها کمتر جرأت می کنند از سایر احساسات عمیق خود و یا دیگران سراغی بگیرند؛ چون فهمیده اند که در این فضا گفتن از غم، ترس، خشم و … نه تنها مشتری ندارد بلکه حمل بر ضعف روحیه و شخصیتی آنها هم می شود.

در صورت تمایل مقاله ی قبلی خانم دکتر راحله فلاح را  در زمینه مشاوره سرطان را مطالع کنید:

بیماران مبتلا به سرطان مراقب هیولای افسردگی باشند

مشاوره سرطان و پذیرش چالش ها

اجازه بدهید مثالی بزنم. مدتی قبل خانم جوانی خیلی اتفاقی متوجه شد که یک توده سه سانتی بدخیم در پستانش وجود دارد. اگر شما جای ایشان بودید چه احساساتی را تجربه می کردید؟

به احتمال زیاد غمگین می شدید، نگران آینده تان می شدید، می ترسیدید و … این خانم جوان هم داشت این احساسات طبیعی را تجربه می کرد و مثل هر آدم دیگری در آن موقعیت دلش می خواست دست کم بخشی از آنها را با کسی در میان بگذارد.

به سراغ آدمهای نزدیکش رفت اما تا خواست از رنجی که می کشد بگوید شنید که به او می گویند قوی باش، امیدوار باش، مثبت فکر کن، تو می توانی و … . یک نفر کتابی به او داد که سرگذشت یک بیمار مبتلا به سرطانی بود که با امیدواری توانسته است سالها زندگی خوبی داشته باشد و یکی هم شروع کرد به این که صبح به صبح برای او پیامک های امیدبخش و مثبت بفرستد.

مقالات زیر در زمینه ی بیماری های خاص نوشته شده است در صورت تمایل مطالعه بفرمایید:

 مشاوره و روانشناسی تلفنی ام اس و بهبود بیماری

مشاوره ام اس و بررسی روانشناختی ام اس

مشاوره و روانشناسی سرطان تلفنی و بهبود بیمار

مشاوره سرطان تلفنی و بررسی روانشناختی سرطان

مشاوره سرطان از افسردگی می گوید

مراجعه به یکی از همکاران هم نتوانسته بود مأمن خوبی برای بیان رنجهای او فراهم کند چون ایشان هم با اینکه مقداری از وقت را به گوش دادن به احساسات بیمار اختصاص داده بود اما دچار همان بلای «امیدوار بمان و مثبت بیندیشِ» سایرین شده بود.

در نتیجه این بیمار جوان قید ابراز احساساتش را زده بود و با همین فرمان دوازده جلسه شیمی درمانی و سی جلسه رادیوتراپی را به پایان رسانده بود.

اما خیلی از خوشحالی پایان این دوران سخت نگذشته بود که گرفتار افسردگی شد. عجیب است، نه؟ البته به نظر من، ایشان از خیلی قبل تر افسردگی پنهان را تجربه می کردند که با پایان درمان اولیه و خلاص شدن از دوران شنیدن های مکررِ «امیدوار باش و مثبت فکر کن و…» اجازه پیدا کرده بود شکلی آشکار به خود بگیرد.

بیماران مبتلا به سرطان مراقب هیولای افسردگی باشند

در مقاله قبلی (بیماران مبتلا به سرطان مراقب هیولای افسردگی باشند) گفتیم که افسردگی با افزایش احتمال عود در این بیماران ارتباط دارد، در نتیجه اکنون می توانیم این طور جمع بندی کنیم

که آن شکل از توصیه ها و انتظارات مثبت نگرانه اطرافیان این بیمار که البته برایندی از تبلیغات و فضای فکری غالب جامعه درباره روانشناسی است، نه تنها به امیدوار ماندن، شاد بودن و قوی بودن او کمکی نکرده بود

بلکه با بستن امکان ابراز احساسات طبیعی ناشی از رنج واقعی اش، او را به سمت پرتگاه افسردگی و افزایش احتمال تجربه مجدد فرایند سخت بیماری و درمان آن سوق داده بود. به نظر شما در چنین موقعیت هایی، این چنین به اصطلاح مثبت نگری هایی چیزی کم از «بلای جان انسان ها» دارند؟

گریز از رنج، به کجا؟

در مثال فوق، اطرافیان واقعاً به دنبال کمک به بیمار بودند اما به دلایلی از عهده این امر خطیر برنیامدند؛ نداشتن آگاهی کافی و لازم، غیر منتظره بودن این مشکل، ناراحتی زیاد خود اطرافیان از رنجی که برای عزیزی به وجود آمده و سخت بودن تحمل رنج عزیزان از جمله این دلایل هستند.

اما سؤالی در اینجا مطرح است؛ آیا اگر از رنج حرف نزنیم، اگر به آن بی محلی کنیم، اگر سعی کنیم با حرف ها و کارهای به اصطلاح مثبت نگرانه حواس خودمان و عزیزانمان را از آن پرت کنیم، رنج با ما و عزیزانمان خداحافظی خواهد کرد؟

آیا این کار بیشتر شبیه به فرار کردن از رنج نیست؟

گیریم که از رنجمان فرار هم کردیم، آیا رنج دوباره و احتمالاً با قدرت بیشتر ما را پیدا نخواهد کرد (مانند همان خانم جوان که بعد از تمام شدن درمان سرطان گرفتار افسردگی شدند)؟

مثبت نگری در مشاوره سرطان : به نظر من این جور جو مثبت نگری شایع (که راجع به آن صحبت کردیم)، راهی است که برای فرار از مواجهه با رنج های عاقلانه مان ابداع شده است؛ راهی که اگر برای بیمار یا مراجع و همینطور خانواده اش آب نداشته باشد برای برخی نان که دارد!
البته که ما نباید در رنج غرق بشویم اما اگر خواستار سلامتی بیشتر، آرامش بیشتر، موفقیت بیشتر و یا هر چیز خوشایند دیگری هستیم بایستی این را هم بپذیریم که ما انسانیم و انسان محدودیت هایی دارد.

 که این محدودیت ها باعث ایجاد رنج هایی در زندگی می شوند

و بپذیریم که سطحی نگری هایی به اسم مثبت نگری ( ِغیر علمی) فرصت درک این رنج ها و احساسات همراه با آنها را از ما می گیرند

و در نتیجه نه تنها ما را سالمتر و موفق تر نمی کنند بلکه می توانند زمینه ای برای ابتلا به بیماری ها و مشکلات بیشتر را فراهم کنند. و همچنین بپذیریم که موقعیت هایی در زندگی همه ما وجود دارند که بهترین راه مواجهه و تحمل رنجهای ناگزیرمان، معنا بخشیدن دوباره به آنها است نه فرار کردن از آنها.

راحله فلاح
کاندید دکتری تخصصی روانشناسی

در زمینه ی مشاوره بیماری های خاص، بهترین مشاوره سرطان می توانید از متخصصین مجرب و دوره دیده خانه مهر یاری بخواهید.

مرکز مشاوره خانه مهر به صورت گروهی و فردی همراه شما است